เรื่องย่อ: สิบเก้าปี (อเล็กซ์วอลฟ์) ถูกทิ้งให้ล่องลอยไปตามความตายของแม่ที่ป่วยด้วยโรคมะเร็ง (นีฟแคมป์เบล) หลังจากขุดลงไปในยาแก้ปวดที่เหลืออยู่ของเธอเขาก็หายไปในอาการติดยาเสพติด opioid ในขณะที่การเชื่อมต่อที่เป็นอันตรายกับเพื่อนบ้านของเขา (Imogen Poots) ซึ่งเป็นคนติดยาเสพติด opioid
รีวิว: มีบางอย่างที่สดชื่นเกี่ยวกับละครของแคนาดาที่เกิดขึ้นใน ... ดี…แคนาดา บ้าอย่างที่คิดนี่เป็นของหายากโดยปกติแล้วเมื่อใดก็ตามที่มีนักแสดงที่รู้จักกันดีและนักแสดงของปราสาทในดินจะมีคุณสมบัติแน่นอนการตั้งค่านั้นไม่ชัดเจน Heck แม้กระทั่ง“ Schitt’s Creek” นั้นเป็นที่คลุมเครือในอเมริกาเหนือเป็นส่วนใหญ่ แทนที่จะไปตามถนนเส้นนั้นปราสาทในดินเป็นเบื้องหน้าเกี่ยวกับการตั้งค่าของ Sudbury รัฐออนแทรีโอ แม้ว่านี่อาจดูเหมือนเป็นเรื่องเล็กน้อย แต่บ่อยครั้งที่ประเทศแคนาดาแสดงภาพในลักษณะที่เป็นอุดมคติและภาพยนตร์แบบนี้แสดงให้เห็นว่าเราไม่รอดพ้นจากปัญหาเดียวกันหลายประการที่ทำให้เพื่อนบ้านของเราทางตอนใต้แพร่ระบาดของ opioid โดยเฉพาะ
Alex Wolff ซึ่งกำลังลุกขึ้นอย่างรวดเร็วบนส้นเท้าของเขาใน HEREDITARY ให้การแสดงที่ยอดเยี่ยมในขณะที่เฮนรี่เด็กอายุสิบเก้าปีกระโดดออกจากวิทยาลัยเพื่อดูแลแม่ของเขา ชาวยิวใจบุญกับแฟนสาวและอนาคตที่สดใสการก้าวเข้าสู่ขี้ยาเต็มรูปแบบของเขานั้นเกิดขึ้นอย่างน่าเชื่อเพราะมันเกิดจากการรวมกันของความเศร้าและความเบื่อ มันคงจะง่ายสำหรับนักเขียนบทผู้กำกับ Joey Klein ที่จะกล่าวโทษตัวละครของอิมโมเจ็นพอตส์ Ana สาวน่ารักคนถัดไปที่มีการติดยาเสพติดที่ไม่ยอมใครง่ายๆที่แคระเขาเอง แต่มันก็ไม่ใช่ เขาเต็มใจที่จะนำทางเดินในสวนแม้ทุกคนจากตัวแทนจำหน่ายประจำของเธอ (ที่จำได้ว่าเขาบอกว่า "เธอขายวิญญาณของคุณให้กับสิ่งที่ยิ่งใหญ่นี้ซึ่งจะฆ่าเธออย่างใด") "กับ Ana เองพยายามเตือนเขา
ในขณะที่ซึมเศร้าและสิ้นหวังอย่างทั่วถึง (Sudbury ไม่ได้ทำสิ่งใดที่นี่เพราะเป็นภาพของการติดยาเสพติด) ปราสาทในดินเป็นสิ่งที่เห็นอกเห็นใจ ไม่มีใครถูกมองว่าเป็นคนร้ายภายนอกจากทอมคัลเลนเหมือนโจรที่ซุ่มอยู่ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นว่ามีความเมตตาต่อ Keir Gilchrist ในฐานะตัวแทนจำหน่ายโปโลบอย ศัตรูตัวจริงเพียงคนเดียวคือยาเสพติดตัวเองและสิ่งนี้ทำให้ความคิดที่ว่าใคร ๆ ก็สามารถ“ ตะลุย” โดยเฉพาะอย่างยิ่งยาเฟนทานีลที่อันตรายถึงชีวิตโดยขู่ว่าจะฆ่าใครก็ตาม
จากทั้งหมดที่กล่าวมาคุณสามารถเข้าใจได้ว่าบางคนพบสิ่งนี้น่ากลัวที่จะดูในโลกหลัง COVID-19 เพราะการหลีกหนีไม่ได้ มันตั้งอยู่ในอพาร์ทเมนท์ที่สกปรกและรกและดูสิ่งนี้คุณรู้ว่าไม่มีทางที่ทุกคนจะไม่ได้รับ แต่จะถึงวาระก่อนที่เครดิตจะหมด บางทีไคลน์อาจแนะนำให้รู้จักกับบางเพลงด้วยการเลือกเพลงบางอย่าง (รวมถึงชื่อ "ยอมแพ้" aptly "Surrender") บนจมูกเล็กน้อย แต่โดยรวมแล้วมันก็ยังสะบัดอย่างน่าสนใจ วูล์ฟเป็นผู้นำที่น่าตื่นเต้นอย่างแท้จริงในขณะที่พอตต์ได้หลุดพ้นจากการเป็นที่นิยมอย่างกว้างขวางและดูเหมือนว่าจะมีบทบาทหรือห่างออกไปจากครั้งใหญ่ นี่เป็นอีกหนึ่งผลงานที่ดีสำหรับเธอในขณะที่ Cullen นั้นจำไม่ได้และแทบจะไม่เหมือนนักแสดงคนเดียวกันที่แย่งหัวใจของเลดี้แมรี่ใน "Downton Abbey" ปราสาทในพื้นดินไม่ใช่ภาพยนตร์ง่าย ๆ แต่เป็นภาพยนตร์ที่คุ้มค่าและแนะนำสำหรับผู้ที่กำลังมองหาสิ่งใหม่และมีน้ำหนัก
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น